Με μια εντυπωσιακή επιτάχυνση στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, η Κίνα έχει πλέον ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε συνολικό αριθμό πυρηνικών αντιδραστήρων που βρίσκονται σε λειτουργία, υπό κατασκευή ή έχουν ήδη εγκριθεί. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, ο ασιατικός γίγαντας διαθέτει πλέον 102 πυρηνικούς αντιδραστήρες, με συνολική ισχύ που φτάνει τα 113 εκατομμύρια κιλοβάτ, γεγονός που την καθιστά παγκόσμιο ηγέτη στην κλίμακα της πυρηνικής ενέργειας.
Η πρόοδος αυτή επισφραγίστηκε με την πρόσφατη έγκριση ενός νέου πακέτου πυρηνικών έργων, συμπεριλαμβανομένης της Φάσης ΙΙΙ του πυρηνικού σταθμού Sanmen στην επαρχία Zhejiang, στην ανατολική Κίνα. Η απόφαση ελήφθη κατά τη διάρκεια εκτελεστικής συνεδρίασης του Κρατικού Συμβουλίου, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Li Qiang, με έμφαση στην απόλυτη προτεραιότητα της πυρηνικής ασφάλειας. Οι αρχές διαβεβαίωσαν ότι όλα τα νέα έργα θα τηρούν αυστηρά πρότυπα κατασκευής και λειτουργίας, εναρμονισμένα με τις υψηλότερες διεθνείς απαιτήσεις ασφαλείας.
Το 2024 αποτελεί σημαντικό ορόσημο για την Κίνα, καθώς συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ίδρυση της πυρηνικής της βιομηχανίας. Ο σταθμός Sanmen, ένας από τους βασικούς κόμβους καθαρής ενέργειας στην ανατολική Κίνα, θα φτάσει συνολική εγκατεστημένη ισχύ 7,5 εκατομμυρίων κιλοβάτ με την ολοκλήρωση της τρίτης φάσης.
Σύμφωνα με την εφημερίδα China Energy News, το Κρατικό Συμβούλιο ενέκρινε πέντε νέα πυρηνικά projects, τα οποία περιλαμβάνουν 10 νέες μονάδες αντιδραστήρων σε τέσσερις επαρχίες (Guangdong, Zhejiang, Shandong, Fujian) και στην Αυτόνομη Περιοχή Guangxi Zhuang. Από το 2022, η Κίνα εγκρίνει τουλάχιστον 10 νέες πυρηνικές μονάδες κάθε έτος, διατηρώντας σταθερό ρυθμό ανάπτυξης. Οι νέες επενδύσεις εκτιμάται ότι θα ξεπεράσουν τα 200 δισεκατομμύρια γιουάν, ή περίπου 184 δισεκατομμύρια ευρώ.
Το 2024, οι πυρηνικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας της Κίνας παρήγαγαν 444,7 δισεκατομμύρια κιλοβατώρες ηλεκτρικής ενέργειας, ποσότητα που αντιστοιχεί στο 4,72% της συνολικής ηλεκτρικής παραγωγής της χώρας. Αυτό τοποθετεί την Κίνα στη δεύτερη θέση παγκοσμίως, μετά τις ΗΠΑ, όσον αφορά την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας.
Ταυτόχρονα, η χρήση της πυρηνικής ενέργειας συνέβαλε στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά περίπου 334 εκατομμύρια τόνους, ενισχύοντας την προσπάθεια της χώρας για ενεργειακή μετάβαση και περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
Σημαντική πρόοδος καταγράφηκε και στον τομέα της τεχνολογικής ανεξαρτησίας. Μέχρι το 2024, η Κίνα πέτυχε πλήρη εγχώρια παραγωγή βασικού εξοπλισμού για τις πυρηνικές της εγκαταστάσεις. Το προηγούμενο έτος, κατασκευάστηκαν και διατέθηκαν 114 μονάδες εγχώριου πυρηνικού εξοπλισμού, διπλάσιες από το 2023. Ο Cao Shudong, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Κινεζικής Ένωσης Πυρηνικής Ενέργειας (CNEA), δήλωσε ότι «η ανεξάρτητη έρευνα και ανάπτυξη της Κίνας στον τομέα της πυρηνικής τεχνολογίας συνεχίζει να φτάνει σε νέα επίπεδα».
Επιπλέον, ανακοίνωσε την ολοκλήρωση και λειτουργία της πρώτης μονάδας του έργου Guohe One, ενώ το έργο Linglong One αναμένεται να ολοκληρωθεί και να τεθεί σε λειτουργία έως το 2026.
Η CNEA συνιστά ισόρροπη ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας, με πλήρη αξιοποίηση των υφιστάμενων παράκτιων πυρηνικών εγκαταστάσεων και οργανωμένη προώθηση νέων έργων με βάση τις τοπικές δυνατότητες και ανάγκες.
Ταυτόχρονα, η Κίνα ενισχύει τη διεθνή συνεργασία στον πυρηνικό τομέα. Έχει ανοίξει 12 πυρηνικά ερευνητικά κέντρα και πειραματικές πλατφόρμες σε συνεργασία με διεθνείς εταίρους και έχει ενδυναμώσει τους δεσμούς της με τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (IAEA). Η συνεργασία με χώρες όπως η Ρωσία και η Γαλλία βρίσκεται σε φάση διεύρυνσης τόσο σε τεχνικό όσο και σε στρατηγικό επίπεδο.
Η ανάδειξη της Κίνας ως πυρηνικής υπερδύναμης δεν είναι τυχαία. Η χώρα προχωρά με σαφή στρατηγική, τεχνολογική αυτονομία και επιθετική επενδυτική πολιτική στον τομέα της καθαρής ενέργειας. Παράλληλα, προσπαθεί να διατηρήσει την ισορροπία ανάμεσα σε ανάπτυξη και ασφάλεια, επενδύοντας στην αυστηρή εποπτεία, στη διεθνή συνεργασία και στη μακροπρόθεσμη ενεργειακή ασφάλεια.
Η πυρηνική ενέργεια, αν και αμφιλεγόμενη σε πολλές χώρες, για την Κίνα αποτελεί πυλώνα της ενεργειακής της στρατηγικής, τόσο σε επίπεδο παραγωγής όσο και γεωπολιτικής επιρροής.
[via]
