Η τεχνολογία μιας χρήσης επιβαρύνει σημαντικά το περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για συσκευές με περιορισμένο κύκλο ζωής όπως εμφυτεύσιμους αισθητήρες ή «έξυπνα» αυτοκόλλητα (smart patches). Αυτά τα προϊόντα, που μετά τη χρήση τους καταλήγουν στα ηλεκτρονικά απόβλητα, αποτελούν πρόκληση για τη βιωσιμότητα και την προστασία του οικοσυστήματος. Μια πρωτοποριακή λύση, όμως, έρχεται από τη Νότια Κορέα, όπου ομάδα ερευνητών ανέπτυξε ένα σύστημα αποθήκευσης δεδομένων φτιαγμένο από πολυμερές υλικό που διαλύεται πλήρως όταν βυθιστεί στο νερό.
Σε αντίθεση με προηγούμενες προσπάθειες, το νέο πολυμερές καταφέρνει να συνδυάσει την υψηλή χωρητικότητα αποθήκευσης δεδομένων με τη βιοαποδομησιμότητα, χάρη σε μια νέα μοριακή δομή που ονομάζεται PCL-TEMPO. Αυτή αποτελείται από δύο βασικά συστατικά: το PCL (πολυκαπρολακτόνη), έναν βιοδιασπώμενο πολυμερές, και το TEMPO, μια οργανική ένωση ικανή να αποθηκεύει ηλεκτρικά σήματα.
Οι επιστήμονες του Korea Institute of Science and Technology (KIST) επισημαίνουν πως αυτή η βιοσυμβατή λύση μπορεί να εμφυτευτεί στο ανθρώπινο σώμα, καθώς η αποσύνθεση του υλικού ελέγχεται μέσω της προσαρμογής του πάχους και της σύνθεσης του προστατευτικού καλύμματος που το περιβάλλει. Μόλις το προστατευτικό στρώμα διαλυθεί, παραμένει μόνο το πολυμερές, το οποίο διαλύεται πλήρως μέσα σε τρεις ημέρες στο νερό, χωρίς να αφήνει κανένα κατάλοιπο.
Η τεχνολογική αυτή εξέλιξη έχει μεγάλη σημασία, καθώς αποτελεί το πρώτο παράδειγμα ενσωμάτωσης της φυσικής αυτοκαταστροφής σε μια οργανική συσκευή μνήμης υψηλής απόδοσης. Όπως δηλώνει ο Sangho Cho, ερευνητής του Center for Extreme Materials Research, στόχος στο μέλλον είναι η εξέλιξη του υλικού σε μια «έξυπνη προσωρινή ηλεκτρονική συσκευή», η οποία θα διαθέτει δυνατότητες αυτοεπισκευής και φωτοδραστικότητας. Αυτές οι ιδιότητες θα επιταχύνουν την εμπορευματοποίηση νέας γενιάς βιοηλεκτρονικών και οικολογικά βιώσιμων συσκευών.
Η επιστημονική μελέτη που παρουσιάζει την καινοτομία αυτή δείχνει επίσης πως η ανθεκτικότητα και η απόδοση της συσκευής είναι εξαιρετικές: μετά από περισσότερους από 250 κύκλους εγγραφής και διαγραφής, καθώς και πάνω από 3.000 φορές κάμψης, δεν παρατηρήθηκε καμία μορφή φθοράς. Αυτό σημαίνει ότι η λύση μπορεί να εφαρμοστεί σε ποικίλα πεδία, από χειρουργικά εμφυτεύματα μέχρι συστήματα παρακολούθησης υγείας μιας χρήσης. Μετά τη χρήση, η συσκευή δεν χρειάζεται να αφαιρεθεί από τον οργανισμό, κάτι που επιφέρει σημαντικά οφέλη τόσο στην υγεία του ασθενούς όσο και στην οικονομία του συστήματος υγείας.
Παράλληλα, η χρήση τέτοιων βιοδιασπώμενων υλικών μηδενίζει τα ηλεκτρονικά απόβλητα, ένα κρίσιμο ζήτημα στην εποχή μας όπου η διαχείριση της ηλεκτρονικής ρύπανσης αποτελεί παγκόσμια πρόκληση. Η καινοτομία αυτή δεν συμβάλλει μόνο στην προστασία του περιβάλλοντος, αλλά ανοίγει νέους ορίζοντες για την ανάπτυξη συσκευών που είναι ταυτόχρονα υψηλής τεχνολογίας και φιλικές προς το οικοσύστημα.
Εν κατακλείδι, η δημιουργία ενός βιοδιασπώμενου συστήματος μνήμης που μπορεί να «λιώσει» στο νερό θέτει νέα δεδομένα στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών συσκευών. Με την αυξανόμενη ανάγκη για αειφορία και την πίεση που ασκούν τα ηλεκτρονικά απόβλητα στο περιβάλλον, τέτοιες λύσεις σηματοδοτούν το μέλλον της τεχνολογίας. Η επιστημονική κοινότητα συνεχίζει να εργάζεται εντατικά ώστε να αναπτύξει συσκευές που συνδυάζουν την υψηλή απόδοση με το σεβασμό στη φύση, μετατρέποντας το όραμα για μηδενικά απόβλητα σε πραγματικότητα.
[via]
