Μια ριζοσπαστική θεωρία για την απαρχή του Σύμπαντος έρχεται να αμφισβητήσει το καθιερωμένο μοντέλο του Big Bang. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, σε συνεργασία με επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Πάδουας, προτείνουν ότι τα βαρυτικά κύματα ενδέχεται να είναι η πραγματική γενεσιουργός αιτία του Σύμπαντος, αντικαθιστώντας την ανάγκη για υποθετικά ή ανεπιβεβαίωτα στοιχεία που κυριαρχούν στις υπάρχουσες κοσμολογικές θεωρίες.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Physical Review Research, υπογράφεται από τον Raúl Jiménez, ερευνητή του ICREA στο Ινστιτούτο Επιστημών του Σύμπαντος του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης (ICCUB), και ανατρέπει τη μέχρι σήμερα κυρίαρχη εικόνα για τα πρώτα στιγμιότυπα της δημιουργίας.
Για δεκαετίες, η επιστημονική κοινότητα βασίστηκε στο πληθωριστικό μοντέλο για να εξηγήσει τις αρχές του Σύμπαντος. Το μοντέλο αυτό υποστηρίζει ότι, σε ελάχιστα κλάσματα του δευτερολέπτου μετά το Big Bang, το Σύμπαν διογκώθηκε εκρηκτικά. Ωστόσο, η θεωρία αυτή βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε παραμέτρους που μπορούν να ρυθμιστούν εκ των υστέρων, κάτι που μειώνει την ικανότητα της επιστήμης να κάνει πραγματικά προβλέψιμα και ελέγξιμα σενάρια.
Η νέα πρόταση διαφοροποιείται ριζικά: βασίζεται σε μια ήδη αποδεκτή και παρατηρήσιμη κοσμική κατάσταση, τον λεγόμενο «χώρο De Sitter», που σχετίζεται άμεσα με την ύπαρξη της Σκοτεινής Ενέργειας. Στο νέο αυτό θεωρητικό πλαίσιο, δεν απαιτείται καμία υπόθεση για άγνωστα πεδία ή σωματίδια. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι μικροσκοπικές κβαντικές διακυμάνσεις της βαρύτητας αρκούν για να προκαλέσουν τις αρχικές ανομοιομορφίες στην πυκνότητα της ύλης, οι οποίες αργότερα εξελίχθηκαν σε γαλαξίες, άστρα και πλανήτες.
Τα βαρυτικά κύματα, όπως εξηγεί η ομάδα, εξελίσσονται μη γραμμικά με την πάροδο του χρόνου, δημιουργώντας με φυσικό τρόπο την πολυπλοκότητα που παρατηρούμε σήμερα στο Σύμπαν. Και το κυριότερο: το μοντέλο αυτό μπορεί να επαληθευτεί ή να διαψευστεί μέσω μελλοντικών παρατηρήσεων.
Εδώ και δεκαετίες, προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις πρώτες στιγμές του Σύμπαντος βασιζόμενοι σε θεωρητικά σενάρια που δεν έχουμε ποτέ παρατηρήσει. Αυτό που κάνει τη νέα πρόταση συναρπαστική είναι η απλότητά της και η δυνατότητα ελέγχου. Δεν προσθέτουμε υποθετικά στοιχεία, αλλά δείχνουμε ότι η βαρύτητα και η κβαντομηχανική ίσως αρκούν για να εξηγήσουν τη δημιουργία της κοσμικής δομής.
Η κατανόηση της προέλευσης του Σύμπαντος δεν αφορά μόνο φιλοσοφικά ερωτήματα, αλλά αγγίζει τον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης – ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε, ποια είναι η θέση μας στον κόσμο. Η νέα θεωρία δεν φιλοδοξεί απλώς να αντικαταστήσει ένα μοντέλο με ένα άλλο, αλλά να προσφέρει ένα πιο κομψό, επιστημονικά στιβαρό και λιγότερο αυθαίρετο πλαίσιο για την εξήγηση της κοσμικής γέννησης.
Αν επιβεβαιωθεί, το νέο μοντέλο θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τη γένεση του κόσμου. Οι μελλοντικές παρατηρήσεις βαρυτικών κυμάτων, σε συνδυασμό με τη χαρτογράφηση της μεγάλης κοσμικής δομής, αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην επιβεβαίωση ή την απόρριψή του.
Το εντυπωσιακό στην πρόταση των Jiménez και των συνεργατών του είναι ότι δεν βασίζεται στην προσθήκη νέων ή εξωτικών θεωριών. Αντιθέτως, εστιάζει στην καλύτερη κατανόηση των ήδη γνωστών φυσικών νόμων – της γενικής σχετικότητας και της κβαντικής φυσικής – για να εξηγήσει το πιο μυστηριώδες φαινόμενο: την ίδια τη δημιουργία του Σύμπαντος.
[via]
