Πως θα σας φαινόταν μια πλατφόρμα streaming που δεν σας ζητάει πιστωτική κάρτα, δεν διακόπτει την προβολή για διαφημίσεις και δεν προσπαθεί να μαντέψει τι θέλετε να δείτε βάσει αλγορίθμων; Βέβαια, αντί για τις τελευταίες χολιγουντιανές παραγωγές, η αρχική της σελίδα είναι γεμάτη με αριστουργήματα του 1920, βωβά διαμάντια και κλασικά φιλμ νουάρ.
Τι είναι ακριβώς το Wikiflix;
Πρακτικά το Wikiflix είναι μια “έξυπνη” βιτρίνα. Δεν φιλοξενεί το ίδιο τα αρχεία των ταινιών, αλλά λειτουργεί ως ένας εξελιγμένος κατάλογος που αντλεί περιεχόμενο από το αχανές σύμπαν του Wikimedia Commons και του Internet Archive. Δημιούργημα του Magnus Manske, μιας εμβληματικής μορφής στην κοινότητα της Wikipedia, το project αυτό παντρεύει την τεχνολογία των metadata με την πολιτιστική κληρονομιά.
Το αποτέλεσμα είναι μια ιστοσελίδα που θυμίζει έντονα τη διεπαφή των σύγχρονων κολοσσών του streaming. Θα δείτε τα γνωστά “πλακίδια” με τις αφίσες των ταινιών, ταξινομημένα ανά είδος (Κωμωδία, Δράμα, Τρόμου) ή ανά χρονολογία. Η ειδοποιός διαφορά; Όλο το περιεχόμενο ανήκει στο λεγόμενο Public Domain.
Επιστροφή στη Χρυσή Εποχή
Περιηγούμενος κανείς στο Wikiflix, νιώθει σαν να έχει στα χέρια του μια χρονομηχανή. Εδώ, οι “πρεμιέρες” δεν αφορούν το τελευταίο blockbuster της Marvel, αλλά ταινίες που καθόρισαν την έβδομη τέχνη. Μπορείτε να παρακολουθήσετε το Metropolis του Fritz Lang, το The General με τον Buster Keaton ή το Nosferatu, χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό.
Καθώς κάθε χρόνο, την 1η Ιανουαρίου, νέα έργα εισέρχονται στη σφαίρα του Public Domain, η βιβλιοθήκη του Wikiflix εμπλουτίζεται αυτόματα. Δεν πρόκειται απλώς για νοσταλγία, αλλά για προσβασιμότητα. Ταινίες που κάποτε σάπιζαν σε μπομπίνες ή ήταν κρυμμένες σε δυσπρόσιτα αρχεία, τώρα είναι διαθέσιμες με ένα κλικ, συχνά με υπότιτλους που προσθέτει η κοινότητα.
Η αντίσταση στους αλγορίθμους
Σε αντίθεση με τις εμπορικές πλατφόρμες που σχεδιάστηκαν για να μας κρατούν δεσμευμένους προτείνοντας συνεχώς παρόμοιο περιεχόμενο, το Wikiflix προσφέρει την χαρά της τυχαίας ανακάλυψης. Η περιήγηση εδώ είναι μια ενεργητική διαδικασία. Μπορεί να ξεκινήσετε ψάχνοντας μια ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν και να καταλήξετε να βλέπετε ένα σπάνιο ντοκιμαντέρ του 1930 ή ένα εκπαιδευτικό φιλμ της δεκαετίας του ’50.
Η δομή του βασίζεται στα Wikidata, την τεράστια βάση δεδομένων που τροφοδοτεί τη Wikipedia. Αυτό σημαίνει ότι κάθε ταινία συνοδεύεται από ακριβείς πληροφορίες για τους συντελεστές, τη χρονολογία και την προέλευσή της, μετατρέποντας την προβολή σε μια μικρή εγκυκλοπαιδική εμπειρία.
Αν θέλετε να βουτήξετε σε αυτόν τον ωκεανό κλασικών ταινιών, δεν έχετε παρά να επισκεφθείτε την πλατφόρμα.
