Η αλχημεία φαίνεται πως επιστρέφει, αυτή τη φορά όχι μέσα από μυστικιστικές πρακτικές, αλλά χάρη στην πυρηνική σύντηξη. Η εταιρεία Marathon Fusion υποστηρίζει πως η τεχνολογία της για αντιδραστήρες τύπου tokamak μπορεί να μετατρέψει τον κοινό υδράργυρο σε χρυσό, ως παραπροϊόν της διαδικασίας παραγωγής ενέργειας. Πρόκειται για μια ανακάλυψη που, αν επιβεβαιωθεί, ενδέχεται να προσδώσει απροσδόκητη εμπορική αξία στην επερχόμενη εποχή της σύντηξης.
Η δημιουργία χρυσού από φθηνότερα μέταλλα αποτελεί διαχρονικό όνειρο, με ρίζες στους αλχημιστές της αρχαιότητας και του Μεσαίωνα. Παρά τις αποτυχίες τους, η αναζήτηση της λεγόμενης Φιλοσοφικής Λίθου ενέπνευσε τις βάσεις της σύγχρονης χημείας. Στον 20ό αιώνα, η επιστήμη πέτυχε τελικά τον στόχο της μεταστοιχείωσης μέσω της πυρηνικής τεχνολογίας, αλλά η απόδοση ήταν τόσο περιορισμένη και το κόστος τόσο υψηλό, ώστε η παραγωγή χρυσού με αυτόν τον τρόπο δεν είχε καμία πρακτική αξία.
Διαβάστε επίσης
Η Marathon Fusion, όμως, ισχυρίζεται τώρα ότι η παραγωγή χρυσού μπορεί να αποτελέσει ένα ρεαλιστικό και αξιοσημείωτο υποπροϊόν από την παραγωγή ενέργειας μέσω σύντηξης. Η εταιρεία εξειδικεύεται στην ανάπτυξη εξαρτημάτων και τεχνολογιών σύντηξης και, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωσή της, κάθε gigawatt ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από έναν tokamak αντιδραστήρα, ισοδύναμο περίπου με 2,5 gigawatt θερμικής ισχύος, μπορεί να αποδώσει έως και πέντε τόνους χρυσού ετησίως, με πρώτη ύλη τον κοινό ισότοπο υδραργύρου-198.
Η διαδικασία που περιγράφει η εταιρεία στηρίζεται σε ήδη γνωστές τεχνικές της σύντηξης, όπως αυτή που προτείνει τη χρήση λιθίου για την παραγωγή τριτίου, ενός απαραίτητου καυσίμου σύντηξης. Συγκεκριμένα, όταν το λίθιο απορροφά ένα νετρόνιο από τη σύντηξη, μετατρέπεται σε σωματίδιο άλφα και άτομο τριτίου. Αν όμως στη θέση του λιθίου χρησιμοποιηθεί υδράργυρος-198, τότε η απορρόφηση ενός νετρονίου τον μετατρέπει σε ασταθή υδράργυρο-197, ο οποίος μέσω ηλεκτρονικής αποσύνθεσης μεταστοιχειώνεται σε χρυσό-197 – δηλαδή σε καθαρό χρυσό.
Εάν χρησιμοποιηθεί κράμα λιθίου-υδραργύρου, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι διπλό, καθώς εκτός από χρυσό παράγεται και τριτίο, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο την ενεργειακή αυτάρκεια του αντιδραστήρα.
Σε προδημοσιευμένη μελέτη που δεν έχει ακόμη υποβληθεί σε επιστημονική αξιολόγηση, οι ερευνητές της Marathon Fusion προτείνουν τη χρήση υδραργύρου εμπλουτισμένου κατά 90% στον ισότοπο 198, ώστε να μεγιστοποιηθεί η απόδοση της αντίδρασης. Μετά την έκθεση στον αντιδραστήρα, η προκύπτουσα ένωση (το κράμα) μπορεί να υποστεί χημική επεξεργασία για την απομόνωση του χρυσού. Δεδομένου ότι ο χρυσός είναι ευγενές και σχεδόν αδρανές μέταλλο, η διαχωριστική διαδικασία θεωρείται απλή και άμεσα εφαρμόσιμη.
Πέρα από το επιστημονικό σκέλος, οι οικονομικές προεκτάσεις είναι εξίσου εντυπωσιακές. Με την τρέχουσα τιμή του χρυσού να αγγίζει τα 3.388,50 δολάρια ΗΠΑ ανά ουγγιά, πέντε τόνοι χρυσού ετησίως αποτιμώνται σε περισσότερα από 544 εκατομμύρια δολάρια. Ένα τέτοιο ποσό όχι μόνο θα μπορούσε να καλύψει μεγάλο μέρος του κόστους λειτουργίας ενός αντιδραστήρα σύντηξης, αλλά και να προσφέρει σημαντικό οικονομικό κίνητρο για επενδύσεις στην τεχνολογία.
Εφόσον τα στοιχεία της εταιρείας επιβεβαιωθούν από την επιστημονική κοινότητα και αποδειχθεί ότι η διαδικασία είναι επαναλήψιμη, ασφαλής και επαρκώς αποδοτική, τότε ίσως βρισκόμαστε μπροστά σε μια ριζικά νέα εποχή τόσο για την ενέργεια όσο και για την οικονομία πολύτιμων μετάλλων.
Φυσικά, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη σημαντικοί πρακτικοί και ηθικοί προβληματισμοί. Η απότομη αύξηση της προσφοράς χρυσού στην αγορά θα μπορούσε να προκαλέσει αναταράξεις στις διεθνείς χρηματοοικονομικές ισορροπίες. Επιπλέον, η μετατροπή ενός τοξικού στοιχείου όπως ο υδράργυρος σε ένα τόσο εμπορικά πολύτιμο υλικό θα μπορούσε να ενθαρρύνει τη μαζική χρήση και διακίνηση επικίνδυνων υλικών χωρίς επαρκείς κανονισμούς.
Παρά τις επιφυλάξεις, η ιδέα της Marathon Fusion επαναφέρει τη γοητεία της αλχημείας, αυτή τη φορά με βάση τη στέρεη επιστημονική γνώση. Η τεχνολογία σύντηξης δεν υπόσχεται πλέον μόνο καθαρή και ανεξάντλητη ενέργεια, αλλά και… χρυσό.
[via]
