Μια νέα σελίδα στην ιστορία της ρομποτικής γράφτηκε στο Πεκίνο, όπου πραγματοποιήθηκαν για πρώτη φορά οι World Humanoid Robot Games. Σε αυτό το τριήμερο υπερθέαμα τεχνολογίας και καινοτομίας, περισσότεροι από 280 διαγωνιζόμενοι από 16 χώρες παρουσίασαν περίπου 500 ανδροειδή, που δοκιμάστηκαν σε μια σειρά αγωνισμάτων εμπνευσμένων από τους Ολυμπιακούς Αγώνες – από στίβο και γυμναστική μέχρι πυγμαχία, μουσικές επιδείξεις αλλά και καθημερινές πρακτικές δοκιμασίες, όπως καθαριότητα και ταξινόμηση φαρμάκων.
Παρά τον μεγάλο αριθμό συμμετοχών και τις συχνές πτώσεις που έκαναν τον γύρο του διαδικτύου, ένα ρομπότ κατάφερε να ξεχωρίσει. Πρόκειται για το H1 της κινεζικής εταιρείας Unitree Robotics, το οποίο έκλεψε την παράσταση στις αγωνιστικές διαδρομές και βοήθησε την ομάδα του να κατακτήσει τέσσερα χρυσά, τρία ασημένια και τέσσερα χάλκινα μετάλλια.
Το H1 συμμετείχε σε τέσσερα διαφορετικά αγωνίσματα: τα 1.500 μέτρα, τα 400 μέτρα, τον αγώνα 100 μέτρων με εμπόδια και τη σκυταλοδρομία 4×100 μέτρων. Το πρώτο του χρυσό ήρθε στα 1.500 μέτρα, όπου τερμάτισε σε 6 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα – χρόνος που απέχει αρκετά από το ανθρώπινο παγκόσμιο ρεκόρ (3:26), αλλά εντυπωσιακός για ένα ανδροειδές. Στα πλάνα που δημοσίευσε η ίδια η Unitree, το H1 εμφανίζεται να τρέχει με σταθερό ρυθμό και να αγγίζει τελική ταχύτητα 4,78 μέτρα το δευτερόλεπτο. Η κίνησή του μάλιστα θύμιζε επαγγελματία αθλητή, με τα χέρια και τα πόδια να κινούνται συγχρονισμένα, διατηρώντας ισορροπία, ταχύτητα και ορμή.
Ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Unitree, Wang Xingxing, χαρακτήρισε την επιτυχία «σημαντική», υπογραμμίζοντας ότι το H1 είναι το πρώτο από μια σειρά ανδροειδών που έχει κατασκευάσει η εταιρεία από το 2016. Η Unitree, άλλωστε, έχει προκαλέσει πρόσφατα αίσθηση και με το R1, ένα υπερ-ελαφρύ και πλήρως παραμετροποιήσιμο ρομπότ, ικανό να περπατά, να τρέχει, να χορεύει και να εκτελεί μια σειρά κινήσεων. Με τιμή εκκίνησης τα 5.900 δολάρια, το R1 απευθύνεται κυρίως σε ερευνητικά εργαστήρια, πανεπιστήμια και προγραμματιστές.
Διαβάστε επίσης
Παράλληλα με τα εντυπωσιακά κατορθώματα, δεν έλειψαν και οι στιγμές αμηχανίας. Πολλά ρομπότ δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την ισορροπία τους, πέφτοντας επανειλημμένα κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ωστόσο, το γεγονός ότι μπορούσαν να σηκωθούν και να συνεχίσουν αποτέλεσε απόδειξη της προόδου που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στον τομέα της ρομποτικής κινητικότητας.
Οι αγώνες του Πεκίνου δεν περιορίστηκαν μόνο σε αθλητικά αγωνίσματα. Ανδροειδή διαγωνίστηκαν σε παιχνίδια ποδοσφαίρου και πινγκ-πονγκ, ενώ άλλες δοκιμασίες είχαν πιο πρακτικό χαρακτήρα, όπως η καθαριότητα ή η ταξινόμηση ιατρικών προμηθειών. Με αυτόν τον τρόπο, οι ομάδες μπόρεσαν να αναδείξουν όχι μόνο την ταχύτητα ή την αντοχή των ρομπότ τους, αλλά και τις πιθανές εφαρμογές τους στην καθημερινή ζωή και τον χώρο εργασίας.
Παρά τη θεαματική πρόοδο, οι επιδόσεις των ρομπότ εξακολουθούν να απέχουν σημαντικά από εκείνες των ανθρώπων. Στην κούρσα των 100 μέτρων, για παράδειγμα, το H1 χρειάστηκε 33,71 δευτερόλεπτα για να τερματίσει, τη στιγμή που ο Usain Bolt διατηρεί από το 2009 το παγκόσμιο ρεκόρ με 9,58 δευτερόλεπτα. Όπως σχολίασαν αρκετές ομάδες, ο πραγματικός στόχος δεν ήταν να «σπάσουν» τα ανθρώπινα ρεκόρ, αλλά να δοκιμάσουν τα συστήματά τους σε απαιτητικές συνθήκες και να εντοπίσουν τα όρια και τις δυνατότητες των σχεδίων τους.
Το συμπέρασμα που προέκυψε από το τριήμερο είναι ότι η ανάπτυξη των ανδροειδών βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Αν και απέχουμε ακόμα αρκετά από την ευρεία υιοθέτησή τους σε κοινωνία και οικονομία, η πρόοδος που επιδείχθηκε δείχνει ότι η εποχή όπου τέτοια ρομπότ θα εκτελούν καθημερινές εργασίες ή θα συνδράμουν σε πιο απαιτητικά περιβάλλοντα δεν είναι πια επιστημονική φαντασία.
[via]
